Hersenkronkels,
Leven en laten leven,
maar wat heeft het leven te geven.
De zon bij elke ochtend gloren,
het water uit de bron geboren.
De vogels in het bos,
wandelen op blote voeten op het mos.
De rozen die bloeien,
het kind in mij dat zal openbloeien.
Het geluk dat nooit het mijne zal zijn,
nooit de vreugde alleen de pijn.
De sterren die stralen,
eeuwenoude verhalen.
Waar hoor ik in dit alles thuis,
de wereld ik draag zijn kruis.
De hel die ik heb gezien,
de hel die ik niet verdien.
Leven en laten leven,
maar wat heeft het leven mij te geven.
Lesley-Ann