Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Hoe kan dat
Daar gaan ze weer de donkere dagen.
Inmiddels wel te verdragen.
Langzaam sluipen ze voorbij.
Gehaate zinnen in een lange wachtrij.
Roddels over je ik weet niet waar vandaan.
Ik laat alles wel zo als altijd over me heen gaan.
Mensen die zich bemoeien met dingen die niet van ze zijn.
Zich bewust binnen dringen in andermans zijn pijn.
Verderzakken naar benee.
De lanste ladder laagste tree.
Mensen die denken te weten wat ze zeggen.
Zullen vroeg of laat hetzelfde probleem op tafel leggen.
Toch moeten ze eens weten dat dit niet langer kan.
Want dit mag toch niet kan toch niet..of wel dan?
Reacties op dit gedicht
**fleying mind** vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Flanieke
:
Woensdag, februari 11, 2004 21:16
Gelijk heb je!!
prachtig lieferd
liefs
stephanie
MayadeBij
:
Woensdag, februari 11, 2004 21:04
Ik vraag me altijd af of die mensen niets beters te doen hebben (en dat zet bij mij doorgaans een grote lach, want dan denk ik fuck-em, blijkbaar niet..)
Over dit gedicht
Auteur:
**fleying mind**
Gecontroleerd door:
cartooneke
Gepubliceerd op:
11 februari 2004
Thema's:
[IK]
[Kwaad]
[Teleurstelling]