Wanneer mijn hart het begeeft
laat mij dan gaan.
Trek het niet weer in gang.
Wanneer ik ernstig ziek word
laat mij dan gaan.
Het is de moeite niet om tegen te vechten.
Wanneer ik een zwaar ongeval heb
laat mij dan gaan.
Het is het niet waard om mij weer op te lappen.
Ik weet dat je mij niet zou laten gaan,
niet zonder gevochten te hebben
om mij weer tot leven te brengen.
Maar je MAG niet vechten.
Je MOET mij laten gaan.
Ik zou je er heel dankbaar voor zijn.
Ik weet
dat dit jou veel verdriet doet.
Ook al zeg ik enkel dat jij mij dan moet laten gaan.
Maar
Wat hebben wij eraan
als ik leef zoals een plant
een hele dag voor mij uit te staren.
Ik heb het al gezien
en wil zelf zo niet verder leven.
Wat hebben wij eraan
als ik een hele dag ziek ben
en de kans bestaat dat het terugkomt.
Ik heb het al zien gebeuren
en wil het zelf niet meemaken.
Wat hebben wij eraan
als ik in een rolstoel zit
en altijd jouw hulp nodig heb.
Ik heb het al gezien
en wil zelf zo niet leven.
Het is mijn wens
dus respecteer het.
Ik weet dat het hard en moeilijk zal zijn
maar ik zou zo niet kunnen leven.
Dus
Wanneer het ooit zo ver komt
LAAT MIJ DAN GAAN
ik zal je er eeuwig dankbaar voor zijn