verborgen woede
moest je me zien
zoals ik ben, ik
die niet eens mezelf
meer ken, je zou vluchten
van de blinde haat
achter deze ogen, die
zonder teken op m'n gelaat
wars van mededogen,
zoeken naar een kandidaat
voor mijn onbegrenste woede
die diep van binnen
waar niemand het vermoedde
wachtend om te beginnen
zich voedde en
spoedig zal winnenmet kloppend hart
in kille cadans
bekijk ik elk apart,
en mis zo mijn kans
maar voel geen spijt
en voel geen berouw
ooit komt hun tijd
en wie weet hoe gauw...
(is er een psychiater in de zaal?)
Reacties op dit gedicht
| Danty: | Woensdag, februari 11, 2004 20:07 |
| STRAKKE BEAT ZEG IK | |
| cellerdoor: | Woensdag, februari 11, 2004 18:50 |
| i hear you! mooi gedicht | |
| sunset: | Woensdag, februari 11, 2004 09:43 |
| Moet dat? Je bent al aan de therapie merk ik. Duidelijk verwoord. Liefs / sunset |
|
| Dario DV: | Woensdag, februari 11, 2004 01:27 |
| Ik ben in elk geval geen psy, maar vooraleer daar naar toe te gaan zou ik toch eerst eens nadenken want voor je 't weet denkt die dat iealles heeft opgelost met één of andere pil en als die kuur dan uit is zit je nog met hetzelfde probleem. Dus ik zou zeggen hou de moed erin en probeer weer orde op zaken te krijgen op je eigen manier, da's misschien nog het beste. Veel succes!!! Gr'jes, Dario |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beats | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||