Ik ben laf.
Moed ontbreekt
om kennis te maken
met Nu en Dan.
Moed ontbreekt
om te breken
met wat geweest is.
Daarom,
beste mensen,
daarom
ben ik laf.
Een eenvoudige lafaard;
bang van haar
eigen spiegelbeeld,
verschrikt opgejaagd
door haar eigen dromen.
Ik huil met wolven
naar de maan,
maar sta niet stil
bij het leven
dat door mijn vingers glipt.
De kracht ontbreekt
om het wezen
uit mijn hart te bannen.
Angstaanjagend snel
schiet het mijn illusie voorbij.
Besefte ik maar
dat ik nu leef,
niet gisteren ...