verloren
Alles rondom mij vervaagt,
Wat vroeger mooi was vergrauwt.
Ik wil weglopen,
Maar steeds is er iets,
Iets kleins dat mij tegenhoudt.
Het laatste beetje hoop
Dat nog leeft in mij.
Wanneer de zon ondergaat
Zal de wind dit laatste met zich meenemen,
Over het land, over de zee, boven de wolken,
Naar de eindeloosheid.
Het enige wat dan nog rest
Een klein meisje
Zonder hoop
Verloren in deze wereld.
Wat vroeger mooi was vergrauwt.
Ik wil weglopen,
Maar steeds is er iets,
Iets kleins dat mij tegenhoudt.
Het laatste beetje hoop
Dat nog leeft in mij.
Wanneer de zon ondergaat
Zal de wind dit laatste met zich meenemen,
Over het land, over de zee, boven de wolken,
Naar de eindeloosheid.
Het enige wat dan nog rest
Een klein meisje
Zonder hoop
Verloren in deze wereld.
Reacties op dit gedicht
| zotte mie: | Dinsdag, februari 10, 2004 22:51 |
| hou dat beetje hoop maar stevig vast... het glipt niet zomaar weg... en dat beetje moed kan een begin zijn om meer moed te verzamele... nog veel moed... mooi gedichtje... knuffie... Ineskeuh xxx |
|
| The unreachable: | Dinsdag, februari 10, 2004 21:01 |
| Mooi gedichtje! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Knuffelke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||