Vrijmoedige rechtspraak
we nemen toevlucht tot de rechter
nu de linker het afweten laat
verschillen we niet van een ander
in een vorm van verstand gegoten
onderzoek ik jouw dood pas later
bij uitstek geef ik zin aan mens zijn
de vreemde jaren zonder aanwijspunt
liggen vergeten op straat en dan nog
rauw verstaanbaar blijf ik beweren
dat het echt was en geen rechtspraak
een matig mens kent geen heerser
heen en weer als slaven lokt aan
wat de wijsheid ook uitspreekt
twee handen blijven klemvast
genetisch verminkt in samen
| victor ruhlmann: | Woensdag, februari 25, 2004 23:36 |
| Intrigerend en gevangen in schoonheid die het denken zeker niet tot een straf maakt. | |
| Diablo: | Donderdag, februari 12, 2004 17:52 |
| Treffend verwoord | |
| arie: | Dinsdag, februari 10, 2004 16:02 |
| Lieve Sheen, ieder strofe getuigt van levenszin zoals ook elke zin getuigt van leven.. zoveel kracht meermin... Liefs, Arie |
|
| Danty: | Dinsdag, februari 10, 2004 01:38 |
| DOCH RECHT IS GEEN RECHT ALS ER GEEN RECHT WORD GEDAAN AAN HET RECHT | |
| Quo Vadis?: | Dinsdag, februari 10, 2004 00:36 |
| Poezie / Poezie / Poezie ??? ;O)x Ppp...pp...pllííííííííééééééésssssss???.... *smile!* |
|
| michris: | Dinsdag, februari 10, 2004 00:26 |
| Ik vermoed dat wat je schrijft je heel veel pijn geeft gedaan c.q. nog steeds doet... De eerste twee regels van de rechter en de linker is grandioos gevonden. liefs, michris |
|
| Quo Vadis?: | Dinsdag, februari 10, 2004 00:26 |
| ..... POK! Qou Vadis? klapt tegen de vloer! Sheena, deze is echt wel... JA!!! DAT IS IE!!! *smile!* ;o)x [.... bij uitstek geef ik zin aan mens zijn ....] ik bleef bij deze zin hangen (geweldig als ie al is...), en dacht bij mijzelf: 'Qou Vadis? ? Je geeft zin aan de mens bij verstek'. Ja, écht, Sheena. Dat dacht ik.... *knipoogie* Wát één LEKKERBEKKIE zeg! (Het gedicht, bedoel ik dan!) :D! |
|
| Auteur: Brenda | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||