troebel water, waar ik zelfs een slok van nam,
in de hoop tot deling van mijn ziel
een streling voor de eenzame leegte,
die zich nergens anders liever vestigde
gedachten braken af bij opkomst van de zon
zij zag mij zoveel liever stralen dan regenen,
maar verhinderde aanraking van mijn gedachten met haar warmte
de reden waarom liet ze echoën in een doffe put
mijn terechtwijzing op eigen fouten hielp me alleen
bij het maken van nog meer schulden en martelingen,
die ik tot op de dag van vandaag laat varen,
in een kleine keerkring die telkens weer eindigt bij het begin
Auteur: Ninandra | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2004 | ||
Thema's: |