Afscheid
Toen ik het hoorde,
zonder veel woorden,
werd het huis plots koud en leeg,
en bracht het veel teweeg.
In één klap alles verloren en verdwenen,
wat over is zijn koude stenen.
Weg is de warmte in mijn leven.
Niets kan mij dat gevoel meer geven.
Jij bent in mij hart uitgehouwen,
dat plaatsje zul je altijd behouwen.
Het leven gaat verder met hen die ik vertrouw,
maar nimmer zal verdwijnen mijn herinneringen aan jou
Ik pak mijn leven weer op,
en ik kom er wel weer bovenop.
Mijn emoties niet altijd in de hand,
Gevoelens stromen nog door het losse zand
Jou beeld op mijn netvlies gegraveerd
Zodat ik jou warmte niet verleer
Ik blijf in mijn dromen voor je zorgen
Jou leven in mijn genen geborgen.
lianda: | Maandag, februari 23, 2004 14:10 |
heel mooi!! ik voel tranen in mn ogen... en je moet altijd blijven geloven en dromen... |
|
richelle: | Vrijdag, februari 06, 2004 19:46 |
I felt this way when my mom told me we were going to move to america. -xxx-es richelle |
|
bieke: | Donderdag, februari 05, 2004 23:16 |
Mooi Paulus, en dat is wat je dan kan doen, blijven dromen ervan. Liefs Bieke, |
|
Auteur: Paulus26 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2004 | ||
Thema's: |