Mensen stellen zich te vaak een levensvraag
Ik deed het eerlijk gezegd ook even vandaag
Waarom,hoeveel,wanneer,hoe,hoe vaak..
Hoe komt het zo dat mensen liefde kennen..
En ze toch in mensen die kwetsen zichzelf herkennen?
Raakvlakken te over en alle voorbeelden tenspijt
Heeft nog geen geleerd filosoferend individu
De antwoorden gevonden in de afgelopen tijd
Het best sprekend is nog altijd het menselijk verstand
Dat zet in één keer alle theorieén frontaal aan de kant
Zoiets als geluk omschrijven is net zoiets als proberen
Gedachtes,gevoelens en dromen te verdrijven
En zeker is ook dat het geen zin heeft om je af te vragen
Waarom je verdrietige momenten kent en soms angst
Dat overkomt je nu eenmaal in al je levensdagen
Gelukkig kan je soms ook zo gelukkig zijn als een kind
Dat zelfs in de donkerste nachten het geluk weer vindt
Een antwoord heb ik wel gevonden ,in mezelf althans vandaag
Geluk zit wel in al je dromen en in al je wensen
Soms zit het zelfs een beetje in andere mensen
Maar geluk is niet iets wat je raakt
Geluk ? Dat is geen vraag ..
Geluk is iets wat je zelf maakt
Geluk..
Wees gelukkig dat je leeft vandaag
linda bottenberg: | Maandag, februari 02, 2004 18:37 |
ZEER MOOI GEDICHT, KREEG TRANEN IN MIJN OGEN, HEB ZELF EEN HELE MOEILIJKE TIJD EN VOEL ME VAAK ALLEEN EN VOORAL VERDRIETIG MAAR BLIJF MEZELF STEEDS DE VRAAG STELLEN WAAROM? DEZE WOORDEN DEDEN MIJ GOED, BEDANKT DIKKE KUS VAN MIJ |
|
Auteur: Shining Star | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2004 | ||
Thema's: |