Alleen in het donker
Zit hij daar te denken
Aan hoe de duisternis
Zich van zijn angst ontdeed
Geboeid door het zwart
Dat geen kleur des levens
Oproept te ontwaken
Uit een donkere nacht
Ogen door handen bedekt
In de donkerste dagen
Om ongestelde vragen
Nogmaals te ontwijken
Verwikkeld in kleur
Die de eenzaamheid
Verdacht bevrijd
Van haar geliefde ochtendzon
Alleen in het donker
Waar hij eeuwig lacht
In de vallende nacht
Der duisternis
BrokenElf: | Donderdag, januari 29, 2004 17:08 |
Heeel mooi geschreven Vol bewondering gelezen, Vooral het eindje... Liefs, |
|
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 29 januari 2004 | ||
Thema's: |