Soms sta ik boven op de berg
en zing het voor me heen:
Ik kan de hele wereld aan
houdt alles en mezelf bijéén.
Dan weer lig ik in het dal
en kijk ik naar de top.
Ik stond er net nog bovenop.
Verwarring in mijn kop.
Het groene in het midden
dat is waar ik van hou.
Maar om dat vast te houden
heb ik hem, haar nodig, jou.
Het evenwicht bewaren...
wie is die slimme geest?
En alles in balans?
Ik… ben het nooit geweest.
willemmien
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2004 | ||
Thema's: |