Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
verdrinken
verdrinken
misschien moet ik wel dood
voordat iemand echt luistert
niemand helpt me in de boot
toch heb ik iedereen wat toegefluistert
de boodschap ging echter verloren
want ik voel dat ik verdrink
niemand kan me horen
terwijl ik langzaam naar de bodem zink
niemand voelt zich uitverkoren
om me naar het oppervlak te brengen
een reddingsvest zal men gooien
maar niemand die springt om me achterna te zwemmen
de laatste luchtbellen gaan omhoog
en 'k zie alle hoop verdwijnen
terwijl het water me naar beneden zoog
maar de zon zal blijven schijnen
want niemand die opmerkt
dat ik er niet ben
de hulp blijft altijd beperkt
iets dat ik al heel goed ken
Reacties op dit gedicht
eva roets vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
eva roets
Gecontroleerd door:
cartooneke
Gepubliceerd op:
27 januari 2004
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Teleurstelling]