Vanacht heb ik gedroomt,
en vreemd genoeg ging het over jou,
Ik ken je alleen maar van gezicht,
maar toch lijkt het, of ik van je hou.
Gek is dat, nooit met jou gesproken,
maar in mijn droom voelde het zo goed,
nu ik wakker ben zit ik vol met vraagtekens,
en weet ik niet wat ik met die gevoelens aan moet.
Waarom droomde ik toch over jou?
Ik ken je wel, maar eigenlijk ook weer niet,
Het lijkt een gewone onbenullige droom,
Het is raar, maar hem vergeten lukt me niet.
Kan ik je nu nog wel recht aankijken,
zonder te denken aan mijn droom over jou,
of moet ik je gewoon vertellen dat
hoewel ik je eigenlijk niet ken
ik in mijn dromen al van je hou.