Pieter Paulus Post
liep eens door het bos
wou eens aan de besjes gaan
maar hij raakten er niet aan
Pieter Paulus Post was heel klein
zo klein als duimelijn
Hij ging toen even zitten op een paddestoel
met een hele droeve snoet
maar daar kwam een elfje aan
die zou hem vast wel helpen gaan
En elfje strooide wat elfenstof
Pieter Paulus Post vond het tof
want alle besjes vielen naar benee
en daarvan werd er toen gegeten
Maar niemand had het in de gaten
Daar kwam een grote vogel aan
Elfje is nog snel weggevlogen
de vogel heeft Pieter Paulus Post meegenomen
En hoe het Pieter Paulus Post daar vergaat
dat is weer een ander verhaal.
Door mijn dochtertje Indra
jazzzz: | Zondag, januari 25, 2004 18:55 |
wat mooi Indra! Ik heb het met veel plezier gelezen :) :) :) liefs, |
|
lommert: | Zondag, januari 25, 2004 11:55 |
lieve Indra, dit gedicht is leuk en mooi ik kan het niet zo maar doe een gooi Pieter Paules post heeft het elfje meegenomen ze kwamen bij zijn huisje aan het elfje heeft hem in zijn armen genomen en ze trouwden , zo is het misschien gegaan? dit gedichtje je van jou, is heerlijk om te lezen meeeeeeeeerrrrr….meeeeeeerrrr xxx je willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2004 | ||
Thema's: |