Er is meer diepte dan zij laat zien
en een fonkelende helderheid
niet alleen onder de oppervlakte
maar bij elke voorzichtige benadering
een vage schijn in rimpelloze breekbaarheid
In haar glanzend web
onthaalt zij ieder nieuwsgierig oog
ik vaag herken
de lijn van schepping
Een tedere aanraking maakt mij bewust
van grote kracht, een stroom
die innerlijke gemoedsrust bracht
en wanneer ik opnieuw begin
lijkt zij te smelten
als een suikerspin
waterval: | Vrijdag, januari 23, 2004 22:39 |
prachtig.....!!! liefs,... van waterval~~~ |
|
Quo Vadis?: | Vrijdag, januari 23, 2004 21:52 |
Genoten. (zoals altijd eigenlijk) *smile* ;o)x |
|
Erna Muermans: | Vrijdag, januari 23, 2004 17:53 |
doordringen tot een mens is een unieke gebeurtenis... plezant die suikerspin geeft een humoristisch tintje aan een 'mooi'-'ernstig' gevoel groetjes Erna |
|
Laurens Windig: | Vrijdag, januari 23, 2004 15:21 |
Geweldig! | |
Oorlam: | Vrijdag, januari 23, 2004 15:19 |
:)) smelten als een suikerspin, hehe kleverig.. | |
Elizabethh: | Vrijdag, januari 23, 2004 12:32 |
Ken je dat onbereibaare gevoel, diepe gevoelens een soort stroom die je in je lijf voelt! aantrekkings kracht! Wordt stil van je gedicht.. Liefs Elizabeth Glimlach. |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2004 | ||
Thema's: |