Mag je??
Mag je hopen op een leven?
Als je het eigenlijk niks kan geven?
Als je hart de leegte koestert En je gedachten meedoen?
Mag je dan ECHT hopen op de verlossing door een zoen?
Tranen? Mag je huilen?
Als je eigenlijk het leven in zou willen ruilen?
Mag je je gevoelens delen?
Als ze je eigenlijk geen ruk kunnen schelen?
Mag je dromen over vrijheid?
Als er niks meer is wat je verblijd?
Kan ik wel zeggen dat het niet waard is om te leven ?
Als er mensen zijn die het slechter hebben en NOOIT opgeven?
Mag ik zeggen dat ik genoeg probeer?
Als ik nog steeds niks van het leven leer?
Mag ik leven op deze aardkloot?
Terwijl ik zonder nadenken al het verkeerde in mij sloot?
Mag ik wel leven in geluk?
Het is allemaal zo verwarrend, Alles is stuk!
Mag ik wel geloven in helende wonden?
Als zijn hart mijn problemen niet meer aankonden?
Mag ik wel huilen in de nacht?
Als het bij mij nog leeft en zij steeds verliest al haar kracht?
Mag ik wel praten over mijn depressiviteit?
Als ik weet dat zij vanavond zichzelf weer snijd?
Mag ik laten zien wie ik ben?
Als ik mezelf niet eens volledig ken?
Mag ik hem vertrouwen met mijn verdriet?
Als ik weet dat het beter is als hij gewoon een vrolijk masker ziet?
Mag ik twijfelen aan mijn gevoel?
Als ik kwijt ben mijn totale levensdoel?
Mag ik hem nu achterlaten en zelf mijn weg weer gaan?
Terwijl ik liever met hem in het leven zou staan?
Mag ik laten varen deze pijn?
Als ik niet zeker meer weet of ik bij hem wil zijn?
Mag ik liegen over het gevoel van binnen?
Als ik hem niet wil belasten met mijn pijn en gewoon met zelfmoord wil beginnen?