Soms wil ik alleen maar huilen
want ik heb verdriet,
voor wat ik ben en wat niet.
Gewoon vastgehouden worden
en jouw hart op het mijne voelen kloppen.
Eindeloze gesprekken voeren
over alles wat me ontroert.
Jouw lichaamswarmte voelen.
Ik wil je ontmoeten,
als je bestaat.
Ik wil mezelf voelen als ik je aanraak.
Ik ben al zo lang naar jou op zoek.
Misschien ben je er wel,
maar niet zichtbaar genoeg.
Natuurlijk voel ik me soms goed.
Dat beeld van jou blijft
door mijn hoofd flitsen.
Ik wil niet dat mijn gemis
mijn liefde voor jou zal kisten.
Ik geloof in je
ook al kan ik je nu niet opmerken.
Ik heb geen voorstelling van jouw gedaante
toch ga ik me niet beperken
tot 1 persoon.
Want wat als je je verbergt
in de diepe gronden
van het meisje wiens stem ik alleen hoor
als ik over haar ster droom.