Voor je wegging uit men armen had ik het moeilijk je zei me dat ik mezelf moest bijeen rape dat heb ik gedaan ik vraag me af of je kunt zien dat het me is gelukt die wonde die ik had om de pijn te late weggaan de pijn ging nooit weg dat weet ik nu al die littekens die ik nu heb al die herrineringen je zei me dat je van me hield .Je was de enige die in me geloofde derrest gaf alle hoop op nu is alles beter kheb al men vriende togh of togh de geen die me nooit inde steek hebbe gelate en jij jij bent ergens veilig ik had je in men arme toen je stierf maar nu niet meer je bent in men hart daar blijf je altijd en dat was de belote die ik je gaf...