diabetes...rotziekte
Ik weet
Dat ik niets waard ben
Maar wil het
niet aanvaarden
Kan het
Niet aanvaarden
Ziek zijn
Staat gelijk aan
Niets waard zijn
Ja toch?
't is toch steeds van
die zieke...
die zieke kan niets
die zieke is niets...
die zieke.. ben ik...
Dat ik niets waard ben
Maar wil het
niet aanvaarden
Kan het
Niet aanvaarden
Ziek zijn
Staat gelijk aan
Niets waard zijn
Ja toch?
't is toch steeds van
die zieke...
die zieke kan niets
die zieke is niets...
die zieke.. ben ik...
Reacties op dit gedicht
| rubber2: | Donderdag, juni 07, 2012 19:49 |
| geef niet op, heb zelf ook diabetes geniet van elke dag nu het nog kan en laat het niet op de kop zitten door deze smerige rotziekte!! ga leuke uitdagingen aan!! doe ik maakt het leven extra leuk vooral omdat je ook een ziekte heb en dat het nu nog kan!!! | |
| pegasje: | Zondag, februari 01, 2004 12:00 |
| héhé, niets waard???? moet je niet geloven hoor. misschien ben je zelf meer waard dan al die anderen die je niet begrijpen.. want jij beseft door je diabetes wat leven is, zij zien nog niet in wat het leven is . In het begin dat ik diabetes had bestond men leven precies alleen maar uit cijfertjes, maar nu.... ik maak er het beste van en we zullen wel zien ... dikke knuffel |
|
| henniehummel: | Maandag, januari 12, 2004 07:09 |
| Sorry, kan het ff niet volgen. Met suikerziekte kan je bijvoorbeeld wel 100 jaar worden, het is net hoe je ermee omspringt. Ikzelf ben ook diabetes, en daar is niets engs of zieligs aan. |
|
| Luijkx: | Zondag, januari 11, 2004 16:11 |
| Dat je een ziekte hebt, wilt absoluut niet zeggen dat jij niets waard bent! Natuurlijk niet! En laat die mensen maar praten, ik weet dat het moeilijk is je daar niets van aan te trekken, maar probeer het toch! Want met diabetes zal je leven denk ik vaker een flinke bui hebben, maar achter die donkere wolken zal ook altijd een zonnetje schijnen, laat dat zonnetje door! Sterkte! Liefs, Laura Kop op, hé! |
|
| Marion20: | Donderdag, januari 08, 2004 21:52 |
| Je wilt flink uit je dak gaan, maar bent te moe. Je wilt verpleegkundige worden, maar weet niet langer hoe. Een huis kopen en kinderen, plots niet meer zo vanzelfsprekend. Hier had je toch niet op gerekend. Je kan niet meer tegen het onregelmatige leven. Een hoop dromen die je niet op wilt geven. Het is niet altijd fijn, om jong en diabeet te zijn. Liefs marion |
|
Over dit gedicht
| Auteur: °babske° | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||