met genadeloze tikken
verdwijnt
het glazuur van de dag
dit avondrood
wordt enkel door de duisternis bedreven
even sfeervol persen
de laatste zonnestralen
zich door het vrije spel van de wind
bij het onthullen van het tweeduister
ebt er in de verte
een schrille groet
langzaam
weg in de nacht