Pa
in coma en niet meer te spreken
zijn ogen dicht, een kleine smalle mond
zijn oude hand lusteloos in de mijne
toen ik daar zo bij hem stond
en rondom het bed, vier dagen al
werd een besluit genomen
we geven hem geen voedsel meer.
de dokter zei het zo volkomen
met mijn zussen en mijn zwagers
ver van het bed van Pa
werd op de gang gezegd:
hij slaapt dan in weldra
maar teruggekomen bij zijn bed ,
- de moed nog bij elkaar aan ’t rapen -
mijn vader was maar eventjes alléén
was hij reeds ingeslapen.
hij heeft gedacht,ik weet het zeker:
geen gejank als ik nog in leven ben
- hij heeft ons beetgenomen -
de boerenzoon en toch ook ‘gentleman’
hij was een man van weinig woorden,
zo van: ‘niet lullen, laat maar merken’
en waar hij ophield met liefde geven,
gaan wij door, en blijven eraan werken.
willemmien
-
fox_bert: | Vrijdag, januari 02, 2004 18:19 |
Maakt niet uir Willemmien iedereen die zo iets meemaakt heeft heel erg veel aan dit gedicht. Op dat moment te moeilijk voor je ? Ik kan het me wel voorstellen het is niet niks als je dit meemaakt liefs Bert |
|
lommert: | Vrijdag, januari 02, 2004 15:57 |
ik moet mijn excuus aanbieden/mijn vader is 7 jaar geleden gestorven/hij heeft menig gedicht van mij gelezen, maar deze heb ik alsnog vandaag gemaakt voor hem / hij was mij dierbaar willem lommert |
|
Janneke Koster-Baas: | Vrijdag, januari 02, 2004 15:14 |
Gecondoleerd. Een schitterend gedicht, waar je vader trots op geweest zou zijn. Zo menselijk en waarachtig geschreven... sterkte en liefs Janneke |
|
Paulina: | Vrijdag, januari 02, 2004 13:42 |
Gecondoleerd.. Ik bewonder je kracht, dat je dit zo'n mooi gedicht kan schrijven in deze moeilijke tijd. Ik wens jou, je zusters en je moeder heel veel sterkte. |
|
meisjuh: | Vrijdag, januari 02, 2004 12:51 |
*slik..* mooi geschreven... sterkte... liefs pricilla |
|
Luijkx: | Vrijdag, januari 02, 2004 11:24 |
*stilte* Onzettend mooi geschreven! Liefs, Laura |
|
druppeltje: | Vrijdag, januari 02, 2004 11:15 |
*slik* erg mooi kusje Dorien |
|