Vergilius; Aeneïs
Met het verstrijken van de jaren
MIJN ZONNESTRAAL
De rust die jij uitstraalt
daar raak ik in verdwaald.
Zo lang als dat ik van je houd
laat heel de wereld mij verder koud.
Alleen jou wereld is de mijne,
mijn liefde voor jou
zal mijn horizon verkleine (n)
zo lang ik van je hou.
Bij jou kom ik eindelijk tot rust
en als jij mij dan wakker kust,
zal voor mij de zon gaan schijnen
en zullen zorgen in `t niet verdwijnen.
Al ben ik nog zo opgewonden,
bij jou heb ik altijd rust gevonden.
Met jou armen om mij heen
zijn wij samen; zijn wij èèn.
DdJ.