Ik 'voel' jouw hand
Ik 'voel' jouw hand
Als wind zo zacht
streel jij mijn lijf
En als verlamd,
heel onverwacht,
daagt mij 't besef
en schreeuw ik
hopeloos:
'Blijf!'
Laat mij het voelen van je adem,
de glimlach in jouw ogen zien
Horen jouw stem, muziek voor mij
En laat mij hopen, raden
Of 't dom geloven
Aan toch een 'eens', een 'ooit','misschien'
Al wil de morgen niets beloven
Ik 'voel' jouw hand
zo zacht als stille lentewind
En ook jouw warme adem
die elke porie van mijn huid nu streelt
Jij bent voor mij een liefdesvri'nd
die warmte brengt waar kilte werd verwacht
Mijn minnares, die nooit verveelt
met minnewoordjes als muziek, heel zacht
Jij bent naar wie ik eeuwen heb getracht.
**********
sunset 28-12-2003
**********
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 27 december 2003 | ||
Thema's: |