Ik kijk omhoog naar de donkere hemel,
de sterren schijnen...
Ik denk aan jou
en mis je.
Zou jij nu ook omhoog kijken naar de sterren?
En aan mij denken?
Mij missen?
Over enkele dagen zijn we weer samen,
dan lig ik weer in je armen
en jij in de mijne,
dan lopen we weer hand in hand,
dan lijkt dat missen weer zo lang geleden...
Maar toch mis ik je nu...
Ik kan het gewoon niet bedwingen,
ik kan er gewoon niet aan doen!
De tijden zonder jou lijken zo lang,
en de tijden met jou zo kort.
Houden van en missen gaat misschien wel een beetje samen,
een pijnlijk gevoel om je duidelijk te maken hoeveel je van iemand houdt,
hoe bijzonder die ene persoon in je leven wel is.
Missen...
misschien heeft het toch nog zijn doel,
je meer laten genieten van die kostbare momenten
en verlangen naar dat ene kostbare moment.
Het moment wanneer je in elkaars armen ligt
en niets of niemand je iets kan maken!