Staren
Mijn huid bedekt met kippenvel
maar niemand die het ziet
Vragende blikken zijn op mij gericht
maar ik ontwijk hun ogen niet
Ik ga zitten in het park
en laat mijn verdriet toe
Maar mij verlaten zal het niet
want ik weet niet hoe
Stilletjes probeer ik
van alles weg te komen
En na een tijdje,
ben ik eindelijk tot rust gekomen
Vol schaamte loop ik terug
ik heb weer zitten staren
Dit alles vergeet ik stug
ook al duurt het jaren
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 26 december 2003 | ||
Thema's: |