de wind neemt mijn woorden
en laat mij zwijgzaam achter
huiverend tot dit aanzien
wordt het geluid steeds zachter
zo raast de wind maar door
doorzoekend naar mijn tekst
is dit waar het woord bevroor
ben ik zwijgzaam naar de wil
de bevestiging vol passie
zoals die naar behoren hoort
toch is dit geen visie
woorden vervullen de kamer
mijn zinnen zijn zoek
een conversatie is met twee
mijn argwaan is gevonden
angsten gaan over zee
ik spreek, en tegen zelfs.
het zwijgen is aan hun
zij zonder oprechte mening
de wind volbrengt mijn taak
brengt mijn stem tot leven
dit is mijn zoete wraak..