De fonkeling in je ogen.
Het licht dat langzaam doofd.
De twijfeling rond je lippen.
Je hart die het niet gelooft.
Hopeloze woorden.
Galmen in je hoofd.
Niets kun je meer zeggen.
Tot op het bot verdoofd.
De liefde is over.
De vlam is gedoofd.
En waarom is het dan,
Dat ik het nog steeds niet geloof ?
J*Lo: | Vrijdag, december 19, 2003 18:59 |
Heel mooi! |
|
brinkieloontje: | Vrijdag, december 19, 2003 13:56 |
super geschreven!!! XXX Ilona |
|
meisjuh: | Vrijdag, december 19, 2003 13:00 |
jah k denk dat narko gelijk heeft... meestal geloof je zoiets zelf dan niet...:) mooi geschreven liefs, pricilla |
|
Narko: | Vrijdag, december 19, 2003 11:20 |
is dat niet altijd zo? Dat je het niet wil geloven? Een mens is een groepsdier, wij zijn niet gemaakt om alleen te zijn. Waarom denk je anders dat we vaak zoveel investeren in onze relaties? Uit angst om alleen te zijn... groetjes Eva alias Narko |
|
Auteur: laartjem | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2003 | ||
Thema's: |