Hier is deel 2..
'May! May! Kom achter die computer vandaan, er is post voor je!' Moeders stem schalde over de trap, te hoog en te verdragend om te doen alsof ze het niet gehoord had.
Het had May altijd verbaasd dat haar moeder schooljuf in plaats van operazangeres was geworden en gebleven.
Zuchtend schoof ze haar bureaustoel achteruit, die een door merg en been gaand piepgeluid maakte. Toch eens tijd voor een nieuwe, want bij deze had ze constant het gevoel dat ze er ieder moment doorheen kon zakken. Gedachteloos rende ze de lange trap af, 'olifanten' noemde haar broer Thomas dat. Haar andere broertje, Benny, die nog maar 5 was, had er het woord 'boemelen' voor gevonden. In gedachten verzonken struikelde ze over een van Benny's vele rondslingerende autootjes en viel ze het laatste stuk.
Nou ja, beneden kom je toch wel. Toen ze uiteindelijk met verwarde haren en een flinke schaafwond op haar rug de woonkamer binnenkwam, kreeg ze een verwijtende blik en een envelop van moeder. Een uitnodiging voor een feest, plaats nog onbekend, een themadisco. Leuk, ze had sinds groep 3 geen themafeestjes meer gehad! Stond natuurlijk ook geen naam onder, maar alleen Gary kon zo dom zijn om al uitnodigingen rond te sturen zonder dat de plaats bekend is. Het slordige handschrift bevestigde haar vermoedens. Aangezien Gary en zij nu niet echt de beste maatjes waren, zou hij wel de hele klas uitgenodigd hebben.
Eens zien, wat was het thema van die disco? Kledingstijlen.
Nou, da's een buitenkansje om m'n kleedgeld voor de derde maand vooruit te vragen en wat nieuws te gaan kopen!
Meteen riep ze haar moeder, de uitnodiging als een soort geldig bewijsmateriaal in haar hand. Nadat moeder het geld had gegeven, steunend dat May haar de oren van het hoofd kocht en de armoede injoeg, belde May meteen Julie op haar mobiel. Na een tijdje ging de telefoon over en nam Julie op. Blijkbaar stond ze ergens op het station of zo, aan het geluid om haar heen te horen. Ze had zelf de uitnodiging ook al gehad, en May wist een afspraak voor morgen te regelen, om samen te gaan shoppen. Kon ze intussen lekker nadenken wat ze aan ging trekken..
's Avonds was ze er nog niet helemaal over uit. Tijdens het tandenpoetsen viel haar de folder van een nieuwe winkel in, die ze de vorige dag uit de bus gevist had.
Daar zou ze vast wel iets kunnen kopen!
Helaas viel haar ook meteen weer de waarschuwing van Sean binnen. Niet ALLEEN de stad in gaan! Nou, da's dan goed.
'En ik neem geen snoepjes aan van vreemde meneren Sean, maak je niet ongerust..' mompelde ze in zichzelf, terwijl ze naar haar zolderkamer stommelde.