Zwarte dood....
Dood...
Langzamer zeker
Voel ik de pijn
Het is net of ik
Telkens een stukje verdwijn
Leeg voelt mijn hoofd
Holte diep van binnen
Dit is het...
Het einde is aan het beginnen
Alles wordt zwart
Plotseling verminderd de pijn
Ik vraag me af
Is dit dood zijn?
Maar dan open ik me ogen
Staar naar het bloed
Nog ietsje verder
En dan verdwijn ik. voorgoed.
Ik voel het snijden
De pijn trekt in mijn huid
Het doet zo zeer
Maar ik maak geen geluid
Dan trekt het weg
God wat ben ik blij
Ik sluit mijn ogen
Want ik weet... het is eindelijk voorbij
Langzamer zeker
Voel ik de pijn
Het is net of ik
Telkens een stukje verdwijn
Leeg voelt mijn hoofd
Holte diep van binnen
Dit is het...
Het einde is aan het beginnen
Alles wordt zwart
Plotseling verminderd de pijn
Ik vraag me af
Is dit dood zijn?
Maar dan open ik me ogen
Staar naar het bloed
Nog ietsje verder
En dan verdwijn ik. voorgoed.
Ik voel het snijden
De pijn trekt in mijn huid
Het doet zo zeer
Maar ik maak geen geluid
Dan trekt het weg
God wat ben ik blij
Ik sluit mijn ogen
Want ik weet... het is eindelijk voorbij
Reacties op dit gedicht
| *hush*: | Zondag, maart 21, 2004 13:24 |
| heftig gedichtje... maar wel heel mooi neergezet kus, |
|
| Lisa Storme: | Maandag, december 15, 2003 21:22 |
| slik...diep zeg! *ademhappend* jij kunt dat wel goed verwoorden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Heidi 13 jahr | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 december 2003 | ||
| Thema's: | ||