ik kreeg laatst een kaart,
met de mooiste liefde die er bestaat.
de liefde die mijn verdriet bespaard,
een paar zinnetjes met een geweldig resultaat.
want nooit kreeg ik zo'n mooi geschenk,
een klein gedichtje met bijzondere woorden.
de liefde vond ik al in één oogwenk,
het zijn echt bijzondere zinnen die bij me scoorden...
het stukje optimisme is namelijk terug,
bijna zoals het altijd is geweest.
het leven is nog steeds erg stug,
maar deze woorden van jou helpen me nu het meest:
*
zie de tijd...
...voel de heling,
zie om je heen...
en voel de streling,
zie het halfvolle glas...
en niet het halflege,
De kunst van gelukkig leven!
*
'Herman (of hermangel ;)) ik wil je oprecht zeggen,
dat deze zinnen mij positief, diep hebben geraakt.
in mijn verstand zal ik deze woorden eeuwig vastleggen,
want deze kleine dingen is wat het leven zo bijzonder maakt.
echt hartstikke bedankt, dat zulke zinnen een mens zo goed kunnen doen...