Ze was mijn beste vriendin,
ik ken haar al lang.
We hadden veel pret,
vaak waren we samen bang.
We dronken emmers koffie,
vaak tot laat in de nacht.
Ook al hadden we niks,
we hebben het ver gebracht.
Ze was toen 29,
en nog steeds niet getrouwd.
Gezichtje knap, haartjes blond,
maar niemand die van haar houd.
Haar ogen keken vaak dwars door me heen.
Zelfs nu, is ze nog steeds alleen.
Altijd vlijtig als een dartele bij,
liet ze eenieder in zijn gedachten vrij.
Zelfs nu nog maakt ze me soms,
een heel klein beetje bang.
Maar ze is mijn beste vriendin,
ik ken haar al lang.
bieke: | Zondag, december 14, 2003 22:16 |
Niets van aan trekken Eric, er zijn nu eenmaal mensen die vervelend kunnen doen. Liefs bieke, |
|
Rep: | Zondag, december 14, 2003 21:00 |
Is of was ze je beste vriendin nu? Taalkundig klopt het niet helemaal wat dat betreft. Verder zit er in die vriendschap weinig diepgang als ik dit zo lees... | |
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2003 | ||
Thema's: |