Wonden helen.
Botten genezen.
De breuk zal altijd zichtbaar zijn.
Op foto's.
Foto's in het album. Alles lacht je toe.
Gelukkige tijden. Echt beleeft.
Ook hier zijn de wonden genezen.
Maar zichtbaar in het gezicht.
Met de jaren komen de donkere ogen.
Een schaduw om het gezicht.
De haren vallen als gordijnen.
Voor de wangen.
Ooit de mijne.
Strepen komen.
Waar ze niet horen te zijn.
Een glimlach, een betekenis"dit moment is fijn"
Nu gespeeld en o zo nep.
Ogen die niet meer lachen. De glinstering verdwenen.
Door alles wat is gebeurt.
Wonden helen, maar blijven zichtbaar.
De problemen blijven, maar verdwijnen in het openbaar.
Lachen dat blijft. Van geluk of gespeelt.
Lees maar verder als je je verveeld.
Enkele woorden op papier.
Zonder betekenis.
Wat aan elkaar gebonden verhalen.
Een spinnenweb een nis.
Donkere gedachtes kleuren de eens zo blauwe ogen.
Een gezicht van een jonge tiener, toen nog zonder zorgen.
Nu langzaam richting te tig.
En de problemen stapelen zich.
Een eindeloos labyrint.
In strengen door elkaar zo vastgelopen.
De uitweg van al deze misere. Is te hopen.
De tekenen van verdriet zijn te verhelpen met het mes.
Maar de wonden van binnen, niet te zien op de foto's.
Blijft toch, en als dit niet eens waar is.
Dit alles las mij toch weer een wijze les.
Dingen die wij leren in het leven.
Belangrijk of niet.
Hebben wij toch allemaal nodig.
Met het kunnen verwerken, van intens verdriet.
friedel: | Zondag, december 14, 2003 16:36 |
heej laartje ik vind je gedicht heel mooi het spreekt echt! je hebt denk ik ook wel talent voor verhalen. probeer dat ook eens. puntje kritiek: het lijkt soms wat meer op een verhaal, minder op een gedicht, probeer wat meer in minder woorden te zeggen.. verder hoop ik dat je wonden helen, en dat het enige wat je je er nog aan herinnert, een paar kleine littekens zullen zijn. sterkte en kop op!!! |
|
Auteur: laartjem | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2003 | ||
Thema's: |