Mokka punt
Hij moest twee mokka punten
De man die voor mij was
De bakker is om acht uur open
Om elf uur was hij daar pas
Was het vandaag soms Mokkadag?
De mokkapunten waren weggekocht
Zijn humeur verdween bij donderslag
Toen het personeel wat anders zocht
We hebben dit en dat en ook nog appelbollen
Wel honderd soorten prees zij aan
Zijn hoofd bleef rood gezwollen
Is kwaad de winkel uitgegaan.
Ik wil het mooie in de mensen blijven zien
Ze zijn het waard, ( misschien?)
Maar soms lukt dat voor geen enkele meter
Mijn bakker heeft geen zoute haring taart
Wat jammer nu, dan was het wat completer
Ik moest denken aan Afrika, en wenen
Aan al die arme landen
En mij t niet kwalijk nemen:
Het ligt in onze handen.
Een naast zijn schoenen lopende vent
- Voor mij een onbenul -
Zo’n volgevreten bal, zo, n gek’
Dan denk ik: “lul”
Je klaagt met het vreten in je bek.
je willemmien
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, december 13, 2003 17:21 |
Sla achterover...zo'n waarheid slaat alles. Hoop dat die volgevreten vent dit ooit zal lezen Bravo voor je gedicht xxx Jannie |
|
Silver Heart: | Zaterdag, december 13, 2003 16:52 |
helaas zijn dat soort mensen er ja! Altijd maar zeuren, en ze realiseren zich pas wat ze hebben als ze het kwijt zijn! Word je ook niet vrolijk van, maarja. Denk maar lekker aan al die goede mensen van bijvoorbeeld Memisa, Amnesty International, WWF, Greenpeace en zo! Je zou die man dit gedicht moeten laten lezen! Liefs, Silver Heart |
|
jolanda vonk: | Zaterdag, december 13, 2003 16:34 |
Goed gezegd, van mijn had hij een slagroompunt in zijn snuit gekregen, kus voor wat je dacht. | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 december 2003 | ||
Thema's: |