Nu het licht van waarheid schijnt
en de leugen voor het aangezicht verdwijnt
naakt ontmoedigd en getreurd
kijk je naar wat is gebeurd
loop je langs je levensboog
soms de ogen naar beneden soms trots omhoog
niet een ieder hoeft te staan tegen de muur
om te kiezen in het benauwde uur
wat je hebt dat wil je houden
ook al krijg je het van de benauwden
vergeet in godsnaam niet wie je bent
zoals ik je ken een geweldige vent
met vleugels om de wereld te verkennen
en ook om achter de meiden aan te rennen
het waarom is ook aan jou bekend
het is warmte waar je naar toe rent
om het op je eigen wijze terug te geven
de absolute noodzaak in een mensenleven
komt er een wig in dat nemen en geven
zal je geestelijk in vermoeidheid komen
wat zich eerst zal gaan uiten in dromen
de illusies aan flarden
please .... niet verharden
je kan alleen maar daar staan waar je bent
zoals ik je ken....een geweldige vent....
Auteur: Zwaagie | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2003 | ||
Thema's: |