Lieve opa,
Nooit zal ik vergeten,
wie en hoe jij was voor mij,
maar eenieder zal wel weten,
zo is het goed, nu ben je vrij.
Nooit zal ik vergeten,
mijn opa als mijn buurman,
jij daar in je keukentje gezeten,
voor ons de spekjes in de pan.
Nooit zal ik vergeten,
d’n schottelslet door mijn gezicht,
dat bleef je immer uitvreten,
je pretoogjes werden dan verlicht.
Nooit zal ik vergeten,
samen met jou naar het land,
waar je een tuintje was aangemeten,
met koeienstront bemestte jij dat zand.
Nooit zal ik vergeten,
hoe jij mij naar het trainen bracht,
je was wel oud maar niet versleten,
en je stond klaar bij dag en nacht.
Nooit zal ik vergeten,
op je klompen ging je overal heen,
en hoe je, op je fiets gezeten,
spuwend ‘mogge’ zei tegen iedereen.
Nooit zal ik vergeten,
hoe je voor ons oma zorgde elke dag,
jouw liefde voor haar was niet te meten,
dat zag je in het gemopper en gelach.
Nooit zal ik vergeten,
hoe jij het nieuws bleef volgen,
dat we dan niets uit durfden te vreten,
anders reageerde jij verbolgen.
Nooit zal ik vergeten,
dat ik aan je keukentafeltje zat,
en jij je verleden aan mij liet weten,
als je het over: ‘vor d’n orlog’, had.
Nooit zal ik vergeten,
de konijnen achter bij de mesthoop,
die gaven we samen wat te vreten,
die waren voor geen goud te koop.
Nooit zal ik vergeten,
toen ons oma is gestorven,
want jouw leven werd gespleten,
en je geluk was ver verborgen.
Nooit zal ik vergeten,
hoe jullie samen de bonnetjes bekeken,
telkens tellen en uitmeten,
zo alle dagen, alle weken.
Nooit zal ik vergeten,
jouw streken en ondeugende blik in je ogen,
zelfs al was je oud en versleten,
in het plagen behield je je vermogen.
Nooit zal ik vergeten,
dat we samen gingen kienen,
met een borrel en wat eten,
zonder er iets aan te verdienen.
Nooit zal ik vergeten,
dat ene kromme vingertopje,
de pees was doorgereten,
maar je vertelde het, als was het een mopje.
Nooit zal ik vergeten,
hoe we samen naar het Cassandraplein gingen,
en daar de tijd versleten,
met het doen van nuttige dingen.
Nooit zal ik vergeten,
hoe je aan het aftakelen was,
niet herkennen en/of weten,
hee, dat is onze Pas.
Nooit zal ik vergeten,
het passjanzen heel alleen,
de kaarten helemaal versleten,
maar je speelde nooit gemeen.
Nooit zal ik vergeten,
nog zoveel andere fijne herinneringen,
met dat in mijn geweten,
ben ik blij dat je het zo lang uit wist te zingen.
Lieve opa, het ga je goed,
haast je naar de anderen met gezwinde spoed.
Nooit zullen we je vergeten…
Pasje 3-12-2003
Vermeer: | Zaterdag, december 13, 2003 14:05 |
Errug mooi Pascal!! Liefs Nien | |
Wheelgranny: | Zaterdag, december 13, 2003 00:15 |
Trouwens HJ, je hebt het helemaal goed! Schottelslet is het dialect uit de Peel in Brabant voor vaatdoek. Liefs Tonnie |
|
Wheelgranny: | Donderdag, december 11, 2003 19:38 |
En lieve Pas, Heel gevoelig gelezen in zijn avondwake! Voor iedereen herkenbaar. Ik ben trots op je! Bedankt lieverd! Jouw moederke |
|
katja: | Donderdag, december 11, 2003 15:22 |
lieve pascal, super mooi geschreven. je mag trots zijn op die mooie band die jij met je opa hebt (gehad). en natuurlijk zal jij al die mooie momenten niet vergeten en voor eeuwig koesteren in je hart. liefs katja |
|
Oorlam: | Dinsdag, december 09, 2003 22:39 |
mooi geschreven en sterkte! | |
Oorlam: | Dinsdag, december 09, 2003 22:39 |
mooi geschreven en sterkte! | |
meisjuh: | Dinsdag, december 09, 2003 20:51 |
prachtig... tuurlijk zal je dat alles niet vergeten! dat zal hij ook zeker wel wete hoor...!!:) sterkte mooi geschreven heel veel liefs pricilla |
|
kokkie: | Dinsdag, december 09, 2003 20:50 |
dit vind ik geweldig mooi en indrukwekkend mooi pasje koester de herinnering en bewaar het gedicht liefs angela |
|
H.J.: | Dinsdag, december 09, 2003 20:39 |
wat is trouwens d`n schottelslet is dat een schotteldoek (schoteldoek) vaatdoekje?? tell my xxx |
|
H.J.: | Dinsdag, december 09, 2003 20:37 |
heel mooi Pasje, zo`n lief gedicht voor je opa.Koester die mooie gedachten en herinneringen maar. liefs H.J. |
|
Auteur: Pascal Janssen | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2003 | ||
Thema's: |