De kiem van liefde
De ongekende klanken van een stem
gedragen door een warme liefdeswind
klinken als zacht zingende rinkelende bellen
die 'k ongeweten al mijn levenseeuwen ken
Wel ziende, maar in 't horen nooit echt blind
Ons 'voelen', net als een vertellen
van dromen van verdriet
Of als een schitteren van sterren
En elke ster een traan
gehuld in nachten, tot het ochtendgloren
de zon aan blauwe hemel weer ziet staan
En elke wereld stopt met huilen
Wij naast de pijn, de vreugde weer genieten
En jij in mij en ik in jou mag schuilen
Het duister wordt als stralend dag
Het 'durven' van de liefde nooit nog kan verdrieten
omdat de kiem al immer in ons opgesloten lag.
*********
sunset 08-12-2003
**********
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 08 december 2003 | ||
Thema's: |