Ik kan niet met je praten het enige dat ik kan,
is je haten…
Weet je wel wat je me hebt aangedaan…?
Nee, dat is je waarschijnlijk al ontgaan…
Doet het je dan echt geen pijn …?
Nee, je vindt het waarschijnlijk juist zeer fijn …
Ik snap het gewoon niet, dit doet me alleen veel verdriet…
Jij hebt mij en mijn ziel verwoest, is dat dan echt iets dat moest…?
De tranen rollen weer uit mijn ogen, ik kan het gewoon niet geloven…
Je vindt het gewoon fijn, het doet je geen pijn je laat alles ontgaan jij moest mijn ziel verwoesten jij hebt mij laten roesten…
Dit alles vergeef ik je nooit je slagen die ik steeds moest verdragen die zullen telkens ik je zie weer opdagen…