en het geschiedde in die dagen
Door de Siani woestijn jaagt een spierwit paard
met op zijn rug twee manspersonen
die groeven van vermoeidheid tonen.
De een is zwart, de ander blank met een grijze baard.
Ze zijn op weg naar Betlehem, een kind is er geboren
het is daar waar de weg toe leidt die de ster hun wijst,
ze zijn al aan de late kant want hebben zich en stuk verreisd
dus krijgt het paard bij regelmaat venijnig fel de sporen.
Ze komen bij de kribbe aan en geven hun geschenken
wierook, mirre, speculaas zoals het hoort met Sinterklaas
maar ‘t pasgeboren kind ziet de vertoning sceptisch aan
en kraait met luide stem: Scheer je weg jij charlatan,
je kan niet eens bestaan, ook al heb j’een tabberd aan
jij komt pas aan de beurt na' Petrus je is voorgegaan.
Koos 5-12-2003