liefste bompa
Ik wou je nog zoveel vertellen,
en later eens bellen.
want ik weet dat ik associaal was tegenover je,
ik ben gewoon wat verlegen bij mijn familie.
maar niet veel familieleden weten dat.
en dat was ik zat.
Daarom wou ik me ooit nog eens kunnen laten zien
als de echte ik.
en dan kende je eindelijk mijn echte blik.
maar nu is het te laat,
en dat maakt me kwaad.
ik wou je niet verliezen
maar je kon het niet kiezen.
je was ziek en je had pijn
en dat vond ik niet fijn.
dus misschien is het beter nu dat je rustig daarboven bent
want ik ben zeker iemand die nog aan je denkt.
ik hoop dat je me ooit nog eens kunt horen
of voelen hoeveel verdriet ik heb...
°Sarah°
je kleindochter