Het kleine vlammetje dat liefde noemt,
laaide hoog op toen ik jou voor het eerst zag.
Mijn hart wou toen van vreugde,
mijn lichaam verlaten.
Mijn hele wezen smolt terstond,
niet alleen voor je lieve lach.
Na verloop van tijd,
ging je me echter haten.
Je ging bij me weg,
voor iets wat ik niet deed.
Ik bleef achter met een liefde,
die moeilijk is te doven.
Je wil dat ik jou,
nu maar spoedig vergeet.
Maar dat is nu precies,
wat ik je niet kan beloven.
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2003 | ||
Thema's: |