Elke dag zie ik jouw weer lopen,
met je kleine hondje aan de lei.
Je lieve lach is met geen geld te betalen,
ken je naam niet, toch maak je me intens blij.
Je herinnert me aan vroegere tijden,
toen alles nog zo mooi beloofde te zijn.
Aan dagen en nachten dat zij,
mijn humeur verblijdde.
Tot ze me achterliet,
met niets anders dan leed en pijn.
Telkens ik jou zie,
gaan mijn gedachten weer naar haar.
Een liefde die mij,
reeds lang is vergeten.
Ongewild,
worden mijn oogleden zwaar.
Ach ja,
ik had toen al beter moeten weten.
bieke: | Zaterdag, november 29, 2003 20:14 |
Soms heb je niet veel nodig om herinneringen weer boven te halen. En toch zeggen ze, zullen die vervagen. Liefs Bieke, |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2003 | ||
Thema's: |