Telkens weer zit ik in de put,
en klimmen heeft totaal geen nut.
En dan...
Juist als ik denk dat er niemand nog iets kan doen,
dan komt er die ene zoen.
Die zorgt ervoor dat ik verder ga,
totdat ik weer eens stil sta.
Ik ben blij dat die zoen me wordt gegeven,
maar die zal misschien niet eeuwig leven.
En als hij dan zou verdwijnen,
is het voor mij tijd om weg te kwijnen...