Als bomen kunnen reiken
*Als bomen kunnen reiken*
Ik wil zo hoog als de bomen kunnen reiken
om door de wolken te prikken
en daar even te kijken
of jullie daar allemaal zijn.
Even wil ik jullie aanraken
jullie stemmen weer horen
misschien verzacht dat de pijn.
Ik wil sterk zijn
maar het enige dat ik voel
is verdriet.
Wie weet zien we elkaar ooit weer
ik weet het en zal wel verder moeten
daarom roep ik door de wolken
'ik leg me er bij neer'
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Vrijdag, november 28, 2003 19:43 |
| Prachtig neergezet. En zoals Sunset zegt, ze zitten niet ver, juist in je hart. knuffs Boudaatje |
|
| sunset: | Vrijdag, november 28, 2003 15:56 |
| Dit is echt 'schrijnend' mooi neergezet. En geloof me nou maar, ze zijn er, allemaal. En niet zo ver weg. Want kijk maar in je, luister naar jezelf, en je hoort en ziet ze weer. Liefs / sunset |
|
| michris: | Vrijdag, november 28, 2003 02:08 |
| als bomen zouden kunnen reiken tot aan de hemel, en wij nog even zouden kunnen kijken naar die wij missen en ons lief zijn, zou dat misschien een beeld van vrede zijn...maar de herinneringen die we meedragen en koesteren is ons houvast....alles wat hier boven is, dat weten we niet....misschien later als we zelf daar zijn...en dan nog blijft het de vraag....zien we, ontmoeten we...diegene die we graag willen zien....het is het geloof waarop we vertrouwen dat het goed komt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Guusje.v.dWiel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2003 | ||
| Thema's: | ||