Ziekte.
Je bent weer achteruit gegaan,
twee weken zag ik je niet,
het is weer helemaal mis gegaan,
je ogen vol verdriet.
Je hoeft mij niets te zeggen,
er valt niets uit te leggen!
Ik zie het aan je gezicht
vandaar,voor jou dit gedicht.
Je bent in je lichaam gevangen,
met vele pijnen behangen.
Kon je maar vluchten uit dit lichaam
dan ging je er wel tegenaan!
Ik voel zo met je mee,
mijn tranen zijn een zee.
Jij bent zo sterk,
en ik...ik doe gewoon mijn werk.
Maar ik huil van binnen ,
wat moet ik in godsnaam beginnen?
Nee,ik mag je niets geven
om een eind te maken aan jou leven!
O ,meid wees weer sterk,
ik moet weer verder naar met mijn werk.
Tot morgen?!?
Boudaatje: | Woensdag, november 26, 2003 18:32 |
Mooi geschreven, m.s. is een kl*teziekte (een van mijn nichtjes heeft dit en ziet ook af) Maar ik ben zeker met vriendschap zoals de jouwe hou ze volle moed. grt Boudaatje |
|
bieke: | Woensdag, november 26, 2003 14:24 |
Krijg het er koud van, bij het lezen, hopelijk is ze sterk genoeg.....tot morgen Liefs Bieke, |
|
Jannie Hoogendam: | Woensdag, november 26, 2003 14:22 |
Oh, erg zeg! Weet niet wat ik moet zeggen. Dus ik ben maar stil.... jannie, met een warme omhelzing |
|
arie: | Woensdag, november 26, 2003 12:21 |
............. rillingen........ Liefs, Arie |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2003 | ||
Thema's: |