de schemering valt in
vam binnen komt het
allemaal weer tot leven
bewust bezig met taal
de maan kijkt op
en waarschuwt de ziel
je bent nog zo fragiel
je hart is niet van staal
tranen druipen
op het randje van het hart
opeens wordt angst
die kamers ingepompt
de sterren vallen
weg uit de hemel
en telkens weer
te laat voor een wens
het spel is begonnen
geen weg meer terug
intens zal het gevoel zijn
om te weten wie ik ben
de pijn wordt krachtiger
ik doe mijn ogen open
want wil zien in het donker
wie dan aanvalt
schemering is inmiddels nacht
volle maan vol bloed
ongekend stijf en hard
een nachtmerrie doorlopend
de tijd is gekomen
om niet langer stil te staan
neem me mee de hemel in
of laat me de wereld ervaren
of is dat hetzelfde?
de maan glimlacht lief
tot in zijn verduistering
opeens kramp in mijn hart
#HIAWATHA#: | Woensdag, november 26, 2003 13:47 |
liefde is geen spelletje, Reppie....dat weet je toch... | |
Neejletjeh: | Woensdag, november 26, 2003 13:30 |
echt wel heel mooi geschreven... je hebt echt talent... |
|
Toonie: | Woensdag, november 26, 2003 10:37 |
*slik* Ik voel me ff aangesproken.. Erg mooi geschreven.. Knuff |
|
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2003 | ||
Thema's: |