Uit mijn angst voor jou
ontpopt zich een traan.
Met doorlopen ogen
komt alles tezamen.
De tranen lopen
naar mijn lippen
en herinneren mij
aan wat ooit goed voelde.
Het smaakt bitter
en zoet tegelijkertijd.
Je verwart me
met datgene wat in je schuilt.
Mijn tranen willen drogen
maar krijgen niet de kans,
want voor ik het weet
veranderen ze in donkerrode bloeddruppels
De kansen die je kreeg
heb je gelaten voor wat ze waren.
Je hebt me vernederd
en achter gelaten in mijn doorbloedde tranen.