Bang om te gaan slapen,
bang voor de nacht.
Bang om weer te dromen,
dat de dood al naar me lacht.
Onzeker stap ik het bed in,
en weet me geen raad.
Bang dat het duister,
een arm om me heen slaat.
De warmte van jou lichaam,
ontspant een beetje mijn ziel.
Lig nog te denken wanneer ik
voor het laatst als een blok in slaap viel.
Zachtjes kruip ik tegen je aan,
en kom tot bedaren.
Ik leg mijn hoofd zachtjes op je borst,
en laat een deel van mijn angsten varen.
Langzaam glijden mijn oogleden dicht,
en slaak nog zacht een gaap.
Ik voel me prettig bij jou,
en dan val ik veilig naast jou in slaap.
Marije Lagendijk: | Dinsdag, november 25, 2003 17:31 |
PRACHTIG geschreven!!!! Ben zeer onder de indruk! Vind het echt super! Groetjes, Marije |
|
*Shanti*: | Maandag, november 24, 2003 15:43 |
Heel herkenbaar, omdat ik vaak last had van hartritmestoornissen 's nachts. Gelukkig heb ik goede medicijnen nu, dus kan ik weer rustig slapen. Sterkte, namasté, Shanti |
|
Vinkje: | Maandag, november 24, 2003 14:11 |
Mooi! Liefs, |
|
Evenstar21: | Maandag, november 24, 2003 12:26 |
gelukkig maar:) kusssssss mooi geschreven! |
|