Ik wilde geen afscheid nemen
want afscheid doet zo'n pijn
kon ik nu maar heel even
heel even weer bij je zijn..
Ik wilde je graag houden
maar jij was liever vrij
je zwierf soms hele dagen
dan kwam je weer bij mij..
In jouw bruine ogen
schreef jij je verhaal
schreef jij je geheimen
ik las ze allemaal..
Jij was een met de aarde
kind van de zee, het strand
ontsprongen uit de branding
toch reikte je je hand..
Ik kon je nooit bevatten
jouw lach begreep ik niet
je gedachten waren vogels
vliegend door 't verdriet
Je leefde als een hinde
vrij door het jonge groen
je zou het allemaal wel
op je vluchtige wijze doen
Meisje vol mysterie,
vriendin van het zijn
jouw toverspel met woorden
het eeuwige refrein
Lief hertje, dartelt niet langer
vol vreugde nog zoveel te geven
een wolf is geen liefde
maar jij nam toch die vlucht
Klauwen om je ranke hals
jij hebt het laten komen
je kreeg de kus des doods
die je de adem heeft benomen
Bruine ogen opgeslagen
in de hemel is het goed
als een vogel in haar vlucht
lig jij in je eigen bloed
Een engel of een zwaantje
witte kleding, bleke huid
mijn allerliefste vriendin
voor het laatst vloog je uit..