O Helena
O Helena,
om wie oorlogen gevochten
liefde tot speeltje wordt gemaakt
Heb jij één keer te veel gegokt
en wie verdient er nu de wraak?
Als woede brandt
en vuur verast elke emotie
Als 't draaien van de wereld zelf gestopt
en angst nu balanceert
als grens tussen wat was
en wat misschien nog ooit kan zijn
Als opgegooid een munt
die heden rimpelt in een zee van pijn
waar dromen ook hadden gekund
en mogelijkheden zo voor het grijpen
O Helena,
in wie gevoelens vechten
en die zichzelf laat knechten
door haar 'ik', zichzelf belogen
en door het leven toch bdrogen
Dan weent mijn hart om jou
En as op 't kaalgeschoren hoofd
Mijn hele 'zijn' in diepe rouw
Want was mij niet een ster beloofd,
een baken voor het leven?
Nu ben 'k zelfs van dat licht beroofd
en wordt mij duisternis gegeven.
**********
sunset 20-11-2003
**********
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2003 | ||
Thema's: |